زیرصد سنجش

معرفی رشته مهندسی نساجی

معرفی رشته مهندسی نساجی

رشته مهندسی نساجی یکی از رشته های گروه آزمایشی ریاضی و فیزیک در کنکور سراسری است که در سال های گذشته در زیر مجموعه 1 این گروه آزمایشی قرار داشت و به نسبت سایر رشته های این زیر گروه فنی و مهندسی مثل مهندسی برق و مهندسی مکانیک، از استقبال کمتری برخوردار بوده است.

امروزه صنعت نساجی یکی از گسترده ترین و رو به رشدترین صنایع کشور به شمار می آید. این صنعت بر خلاف تصور عام، تنها در صنعت های موکت، فرش و پوشاک مورد استفاده نیست، بلکه امروزه میتوان از آن در تولید قلب مصنوعی، شریان های مصنوعی، ترمز ماشین، ساخت جاده ها، ساخت هواپیماها و سایت های فضایی هم بهره جست.

مثلا 50% قلب مصنوعی از الیاف نساجی ساخته شده است و حتی 75% استحکام تایرها از این نوع صنایع است و در جاده‌سازی هم قبل از این که آسفالت بریزند،‌ منسوجات ویژه‌ای را روی سطح جاده می‌خوابانند که عمر جاده‌ها را زیاد می کند. بنابراین نمی شود مهندسی نساجی را به روش قدیمی استاد و شاگردی آموخت و داشتن تحصیلات دانشگاهی و آموزش تخصصی مطابق علم روز ضروری می باشد.

معرفی رشته مهندسی نساجی

در حالت کلی این رشته شامل بخش های مختلفی مثل بافندگی (تولید انواع پارچه)، ریسندگی (تولید نخ های مختلف)، تولید فرش ماشینی و تریکو بافی و … است. دانشجویان این رشته باید توانایی درک سلیقه مردم در طول زمان را داشته باشند تا بتوانند پارچه هایی با طرح و رنگ های متنوع تولید کنند.

توانایی های فارغ التحصیلان رشته مهندسی نساجی:

  • کسب توانایی بهره‌برداری از واحدهای تولیدی صنایع ریسندگی، بافندگی، تریکو بافی، موکت، قالی‌بافی و کارخانه‌جات تبدیل الیاف و سنتیک.
  • حفاظت از امکانات موجود و بهره‌برداری در شرایط مناسب فنی و اقتصادی و رفع اشکالات و معایب.
  • مطابقت دادن شرایط کیفی و کمی مواد اولیه با محصولات مورد تقاضا و برنامه‌ریزی تولید در صنایع مربوط از نظر کیفی و کمی.
  • برنامه‌ریزی در ایجاد واحدهای تولیدی در رشته‌هایی که گفته شد.
  • توانایی ساخت قطعات و ماشین‌آلات نساجی و مدرنیزه کردن ماشینهای قدیمی نساجی.

دروس این دوره شامل دروس نظری، عملی، آزمایشگاهی و کارگاهی و 4 واحد کارآموزی است.

بخاطر فعال بودن صنعت نساجی و تولید الیاف مصنوعی تعداد شاغلان و میزان سرمایه‌گذاری در این صنعت قابل توجه است. محل کار این افراد کارخانه‌های نساجی و تولید الیاف و مواد شیمیایی است.

مهندسی نساجی دارای 5 گرایش تکنولوژی نساجی، پوشاک، علوم الیاف، مدیریت تولید، ساختارهای نانولیفی است و هرکدام از این گرایش ها نیاز به تخصص و توانایی منحصر به فرد خود دارند.

  • گرایش تکنولوژی نساجی:

صنعت نساجی از دسته صنعت هایی است که نیاز به تکنولوژی در آن حس می شود، چرا که متخصصین این گرایش سعی می کنند با استفاده از تکنولوژی های روز دنیا در تبدیل کردن الیاف به نخ و تبدیل نخ به سایر منسوجات قدمی مؤثر در پیشرفت این صنعت داشته باشند.

هدف از این گرایش که شامل دو بخش ریسندگی و بافندگی است، یادگیری مباحثی مثل نحوه تولید نخ، قالی، پارچه و موکت است.

در این گرایش به دلیل آشنایی با دستگاه های نساجی دانشجویان ملزم به پاس کردن دروس مربوط به علم مکانیک هستند.

  • گرایش پوشاک:

تمایل زیاد افراد جامعه به شیک پوشی و مد سبب شده است این گرایش رشته مهندسی نساجی هم طرفدار زیادی داشته باشد. شاخه ی پوشاک در واحدهای صنعتی نساجی روز به روز گسترده تر می شوند و نیاز به نیروهای متخصص بیشتراز قبل در آن احساس می شود.

  • گرایش علوم الیاف:

این گرایش را به نام شیمی نساجی می شناسند. در گرایش علوم الیاف در واقع با بهره گیری از مواد شیمیایی و خواص آن ها به تهیه و تولید الیاف می پردازند.

دانشجویان در این گرایش با مباحثی مثل خواص الیاف، تولید الیاف، رنگرزی و این طور موارد آشنا می شوند. پایه درس های این گرایش شیمی است و همزمان ملزم به مطالعه فرآیندهای شکل گیری منسوجات هم هستند.

رعایت نکات ایمنی و بهداشت در این گرایش به دلیل در ارتباط بودن با مواد شیمایی بسیار اهمیت دارد.

  • گرایش ساختارهای نانولیفی:

رشته مهندسی نساجی با گرایش ساختارهای نانولیفتی به بررسی و تحقیق استفاده از علم نانو در صنعت نساجی می پردازد.

الیاف به 3 دسته الیاف معمولی، الیاف میکرونی و نانو الیاف تقسیم می شوند که نانو الیاف از دستاوردهای این گرایش است و نسبت به الیاف معمولی انعطاف و استحکام بیشتری دارد.

امروزه نانو الیاف به عنوان یکی از با ارزش ترین محصولات نانو در حوزه های پزشکی، صنایع شیمیایی، صنایع نساجی، صنایع خودروسازی و . به شمار می آید.

فارغ التحصیلان مهندسی نساجی با انواع مختلفی از منسوجات طبیعی و ساخته شده توسط انسان، چرم، خز، پلاستیک و فلزات کار می کنند.

وظایف و مسئولیت های کارشناسان مهندسی نساجی:

  • ارتباط و ارائه مشاوره فنی برای کارکنان طراحی، بازاریابی، خرید و تولید.
  • تولید محصولات در پاسخ به خلاصه داده های داده شده.
  • اصلاح طرح ها در صورت لزوم.
  • تولید نمونه.
  • رنگرزی و چاپ پارچه.
  • ارزیابی، شناسایی و انتخاب پارچه ها یا محصولات از تأمین کنندگان.
  • اطمینان از برآورده ساختن محصولات و الزامات مشخص شده (مانند ثبات رنگ، دوام و …).
  • بررسی محصولات مناسب بودن و آزمایش عملکرد در شرایط مختلف.
  • کنترل استانداردهای تولید و کیفیت.
  • حل مسئله.
  • رسیدگی به سؤالات مشتری و شکایات.
  • به روز بودن در روند فعالیت ها و نوآوری ها.

دانش آموختگان رشته مهندسی نساجی اغلب در کارخانه های تولیدی نساجی، تولید الیاف و مواد شیمایی تحت عنوان های مدیریت و نظارت در تولید، سرپرست خط تولید و مدیریت کارخانه استخدام می شوند.

این فارغ التحصیلان می توانند در زمینه توسعه و مدیریت تولید، مدیریت خرده فروشی، طراحی پوشاک، تجارت بصری، طراحی فنی، نوشتن و ویرایش مد، کنترل کیفیت، لباس های تئاتری و بسیاری موارد دیگر مشغول به کار شوند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *